Ja! Vandaag wordt ons reisgezelschap uitgebreid met de ouders van Niek! Hoe laat ze hier zijn weten we nog niet precies, maar het is in ieder geval even rijden vanuit Winterswijk. Dat geeft ons de gelegenheid om rustig op gang te komen en nog wat te ondernemen. Niek ging deze keer broodjes halen. Binnen de kortste keren was hij terug. Mondkapje vergeten! Hij had alleen het geluk dat de bakker twee deuren verderop zit en niet zoals bij mij bijna een kilometer :P.
Na het ontbijt reden we naar Naturpark Neckartal-Odenwald. We hadden gezien dat hier veel caches met enorme aantallen favorietenpunten lagen. Hoe meer favorietenpunten, hoe meer andere caches hebben aangeven het een gave cache te vinden. Dit natuurpark bleek een alleraardigst gebied te zijn dat doorkruist werd door goede brede wandelpaden, maar ook nog genoeg kleine bospaadjes kende. Er was een grote speeltuin met kinderboerderij en we zaken zelfs een bordje van spoken!
Maar waar we eigenlijk voor kwamen, bleek wel de moeite waard. We gingen op zoek naar caches. Wie weet zou Niek ook nog ergens de ring vinden> De eerste cache was al super gedaan. Midden in het bos stond een grote postbus, maar voor het slot hadden we een sleuteltje nodig. Na even zoeken vonden we een koker in de grond (onder een steen) en daarin zaten wel 30 sleuteltjes. Vis daar dan maar eens de goede tussenuit! We vonden ook caches waarbij hulpmiddelen verstopt waren. Zo hadden we voor een cache een lange magneet nodig. En dus was er ergens een magneet aan een lang touw verstopt. De meeste caches waren erg leuk gedaan en al met al hebben we er vandaag 18 kunnen loggen. En daar was een heel bijzonder logboek bij: een paraplu! Geweldig! Niek wist er net eentje meer te vinden dan ik. Dat is toch altijd onze onderlinge strijd. En voor degenen die aan het opletten zijn: eentje vonden we er tegelijk :-).
Overigens reden we tussendoor nog een stukje naar de andere kant van het park en hadden zo onze eerste blik op Heidelberg. Er is hier nog redelijk wat hoogteverschil, dus dat zag er goed uit. En onderweg zijn we nog een keer gestopt om een foto van het landschap te maken omdat we dat zo mooi vonden.
Helaas was er ook wat minder nieuws in de morgen. We waren net de derde cache aan het zoeken toen de moeder van Niek belde dat het nog wel even kon duren. Ze moest eerst naar het ziekenhuis. Maar ze zouden nog komen. Dit bleef de hele middag een beetje spannend, maar gelukkig kwam rond vijf uur het fijne nieuws dat ze op weg waren. Intussen hadden wij boodschappen gedaan bij de enorm grote Rewe die hier vlakbij zit. Wat hebben ze daar een keuze en wat veel lekkere dingetjes! We moesten ons beheersen om niet een overdaad een lekkernijen mee te nemen. Maar we hebben nog genoeg voor als Helma en Frans er straks zijn.
We hebben toen nog even lekker op ons balkon met een boekje gezeten. Dat hebben we eigenlijk nog vrij weinig gedaan, dus dat kon mooi nu. En toen in de prima toegeruste keuken van ons luxueuze appartement op het elektrische kooktoestel (dat dan weer wel helaas, en ook nog zonder afzuigkap!) onze rijst met Tikka Massala klaargemaakt. Ook dit maaltje was weer prima. Nu eens kijken of ik Niek nog in kan maken met een spelletje. En dan straks Frans en Helma verwelkomen met een heerlijk welkomstdrankje. En die ring.. Die heeft hij nog niet gevonden…
Italië 2020
Dag 1 – Bestemming onbekend
Dag 2 - Kleurrijk en nat Innsbruch
Dag 3 - Tante Gert en de Olympsche gedachte
Dag 4 - Italië here we come!
Dag 5 - Zeker geen vruchteloze expeditie
Dag 6 - Luieren, of toch niet...
Dag 7 - Een jok- en fopfiets en houten billen
Dag 8 - Klinkende glazen en rammelend bestek
Dag 9 - Van Panarotta naar Panna cotta
Dag 10 - Campinggas(ten) on tour
Dag 11 - Treinen naar Trento (waarom het ov in Italië zo goedkoop is)
Dag 12 - Inpakken en door...
Dag 13 - Saai Sankt Johann en karaktervol Kitzbühel
Dag 14 - Diepe dalen en enorme hoogtepunten
Dag 15 - Koeiencorso en Speedy Gonzalez
Dag 16 - Uren in de rij voor een trio
Dag 17 - Om door een ringetje te halen
Dag 18 - Happy Heidelberg
Dag 19 - Indrukwekkende plekken
0 reacties